Dag 4, 6 februari 2003,

Mijn vader is jarig, 80 jaar maar liefst!
Een vreemde dag. Twee dingen stonden vast; de afspraak met de zigeunerin van 17 (“bijna 18”zegt ze steeds) die weer voor me zou poseren en de avond met de Armenen uit Wit Rusland. ’s Ochtends zou mijn gids me ophalen voor een vergadering met de bewoners. Voor die tijd kon ik mooi een gesprek met de directeur hebben over de journalist van het Brabants Dagblad die me hier wil komen opzoeken, en mijn vader mijn gelukwensen over brengen. Maar terwijl ik op zoek ging naar de directeur, kwam ik de Surinamer tegen die hier de sociale toeristen wegwijs maakt en zorg draagt dat deze goed integreren. (De man heeft het goed naar zijn zin op zijn werk. Het voelt alsof hij weer terug is bij zijn roots, vanwege het hoge gehalte aan Afrikanen.) Hij ging een klas plus minus 17 jarigen wegwijs maken in “asielland” en vroeg of ik erbij wilde zijn. Het verhaal ging over de formele zaken van het aanvragen van een asiel, de historie van ontheemden en vluchtelingen tot nu toe. De man die na de korte inleiding van de Surinamer het verhaal overnam hield zo erg van vertellen dat hij niet meer te stoppen leek, waardoor ik de bewonersvergadering miste. Als toegift mochten de leerlingen vragen stellen aan een echte asielzoeker; mijn “gids” uit Sri-Lanka. Grappig hem in de situatie van voorbeeldasielzoeker te zien.
Toen ik vanmorgen een telefoonkaart ging kopen in de sigarenwinkel om de hoek van Zon en Zee, viel me voor het eerst een spaarvarken op waarop stond voor het actiecomité. “Dit gaat vast niet over een milieuorganisatie”, dacht ik. Ik liep de winkel uit en zag een poster voor een raam hangen waarop stond dat men tegen het centrum is en een uitvergroot artikel uit de krant waarin men bericht over een Afghaan die zijn illegale smokkelpraktijken vanuit Zon en Zee scheen te regelen. Terwijl ik door liep naar het asielcentrum kwam ik een medewerker tegen die me vertelde dat het niet waar was; de desbetreffende persoon was vrijgesproken en onschuldig. Als er een crimineel feit in de buurt is gepleegd, komt de politie als eerste even een kijkje nemen in Zon en Zee. En dat terwijl ik van personeel wat over is gebleven van de tijd dat Zon en Zee nog een vakantiepark was, hoorde dat de groepen vakantiegangers veel lastiger waren dan de asielzoekers en bovendien zo nu en dan de vandaal uit hingen of strafbare feiten pleegden i.t.t. de zgn. vreemdelingen.
Het model zitten van de zigeunerin ging niet door. De tijd werd opgevuld door een gesprek met mijn gids uit Sri-Lanka over zijn politieke activiteiten; over verdwijningen, moorden en martelingen door de politie. Gruwelijke verhalen stapelen zich op in mij.
De directrice die me vertelt over mensen die verhalen kopen, terwijl ze niet weten dat het niet nodig is omdat hun werkelijke verhaal al erg genoeg is. En als men eenmaal een leugen heeft verteld dan ligt men eruit.
Leugens/waarheid? Wie heeft het recht over een ander te oordelen?
De politie kwam vandaag iemand halen om “uit te zetten”. Eerder kwamen ze met busjes groepen zigeuners inladen en deporteren, duidelijk zichtbaar zodat iedereen ziet dat de Belgen iets aan het “probleem”doen.